Spissu ne ma
pensieri
di oggi e di ieri
ha pinsatu cu tanta malincunia
di annari luntanu di la terra mia
spirennu di truvari benessiri e tranquillità
furtuna e sirinità.
Attravirsaiu tutta l’Italia e li ranni muntagni
pinsennu ca doppu ci fussunu anuri e guadagni.
Ma quannu arruvaiu ‘dda
m’antisi senza libertà.
U cielu era sempri grigiu e l’aria accupusa
mi sintia sula d’intra na casa chiusa
Turnaiu a lu paisi mia pinsennu di ripartiri
ma, mi ni pintiu e decisi di ristari
Capiu quantu è priziusa l’aria fina
e u cielu azzurru na stari a capu matina
na bivuta di acqua frisca do sgriccettu
do Bullimentu, do Mastrieddu o do Ciffittu
i rintocchi de campani da Matrici e do ‘rologgiu
da Badia
cumprisi di essiri filici ‘ncasa mia.
Italia si la casa disidirata,
Sicilia si la stanza cchiù suliggiata
Bucchieri si la mia poltrona prifirita
nun c’è postu cchiù tranquillu ppi trascurriri
la vita. |