Quannu lu
cantu sentu da’ cinciallegra e du’ passareddu
m’arruspigghiu, l’occhi mi vannu ala campagna,
unni fiurisci a’ zagara e u so’ ciauru diiziusu
si spanni tutt’attornu.
Li to’ profumi si sentinu caminannu’ nta li
campi di margheriti
e di ginestra e ci si’ macari allatata n’ta sti
novi strati
ca’ tutti pircurremu veloci, ma tu pari c’a
t’affacci e dici:
firmativi e facitivi cullari n’ta li me vrazza.
Gran terra bedda na’ gran signura virdi di
natura,
mi veni avant’all’occhi ti portu ‘nta lu cori
da quannu c’ei misu peri ,ca’ nascivi .
Dall’uccidenti all’urienti ,da lilibeo a capo
passaru
pi’ mia diffirenza nun fa’.
Biddizza rara,senza fronzuli diu accussi’ t’ha
vulutu
tanti eccelsi pueti t’ana cantatu, iu nun sugnu
puitissa
ma ‘nnammurata i ‘tia e sti semplici versi ‘ ca
mi vennu di lu cori
t’ei vulutu didicari.
|