C'era na'
casuzza c'avia li porti e li finestri bianchi,
bianchi erunu puru li purtedda e li tindini.
Ci abitavunu du' vecchiarelli bidduzzi bidduzzi
visitati sempri di li figghi e di niputi, si
viria ca'
vulievunu beni e ca' erunu vuluti beni.
Nu iornu, na' la casa si ciurienu li purtedda,
si sappi poi,
ca' lu' vecchiarellu, avia nu' mali ed era
all'uspidali, nu' mali ca' a picca a picca
ntiempu misi si
lu' purtau. Ognunu avi lu' iornu stabilitu di
quannu finisci
la vita, quannu ci ni duviemu iri, lassannu
tuttu, senza taliari
ndietru.
Cos'è la vita? Na' giostra! Ca gira sempri,cu'
niautri di
supra, c'è cu' è assittatu buonu, cu' è
assittatu mpizzu
mpizzu, cu' è all'impiedi cu' è appinnutu.
Girannu
girannu, c'è cu' chianci c'è cu' ridi, c'è cu si
fa' mali e piangi cu' lacrimi amari, ma
nissunu voli scinniri,vulissimu sempri girari.
Però ci su' chiddi nuovi ca' devunu cchianari,
cussì
na' lu miegghiu, a l'insaputa o forsi quannu
menu ci lu'
aspittamu,...ni scinninu.. a cu' prima a cu
duoppu, ..ni scinninu
e nun giramu cchiù. |